Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzesku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Agata Gawłowska-Sobusiak
Protokolant:	Paulina Wąs

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.

przeciwko A. R.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. R. na rzecz strony powodowej Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. kwotę 20 623,55 zł (dwadzieścia tysięcy sześćset dwadzieścia trzy złote 55/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 31 maja 2016r. do dnia 15 grudnia 2016r.;

II.  płatność kwoty zasądzonej w pkt. I wyroku, tj. kwoty 20 623,55 zł, rozkłada na 104 miesięczne raty: pierwsza rata w kwocie 23,55 zł, a kolejne raty w kwotach po 200,00 zł każda – płatne do 5-go dnia każdego kolejno następującego po sobie miesiąca, począwszy od miesiąca następnego po miesiącu, w którym uprawomocni się niniejszy wyrok, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w uiszczeniu którejkolwiek z rat;

III.  oddala powództwo w pozostałej części;

IV.  koszty procesu między stronami wzajemnie znosi;

V.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Brzesku na rzecz radcy prawnego A. Z. kwotę 5904,00 zł (pięć tysięcy dziewięćset cztery złote 00/100) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną pozwanemu z urzędu.

Sędzia

SR Agata Gawłowska – Sobusiak

Sygn. akt I C 594/16

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 15 grudnia 2016 r.

Strona powodowa Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. domagała się zasądzenia od pozwanego A. R. kwoty 20 623, 55 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu tj. od dnia 31 maja 2016 r do dnia zapłaty. Nadto strona powodowa wniosła o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, że pozwany w dniu 4 czerwca 2010 r zawarł umowę bankową o nr (...) z (...) Bank S.A., na podstawie której otrzymał określoną kwotę pieniężną i zobowiązał się do jej spłaty na warunkach określonych w tej umowie. Pozwany nie wywiązał się z tych warunków i należność wynikająca z tej umowy stała się wymagalna wraz z odsetkami za opóźnienie. Mimo wezwania do zapłaty pozwany nie uregulował zaległości. Wobec powyższego (...) Bank S.A. w dniu 15 maja 2015 r zawarł ze stronę powodową umowę przelewu wierzytelności obejmującą należności pozwanego wynikające z omawianej umowy bankowej. Łącznie należność wynosi 20 623, 55 zł i takiej kwoty strona powodowa dochodzi pozwem.

W dalszych pismach procesowych, strona powodowa podała, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się:

- 13 652, 24 zł – należność główna,

- 1 857, 31 zł- odsetki umowne naliczone przez pierwotnego wierzyciela,

- 4 046, 51 zł – odsetki karne naliczone przez pierwotnego wierzyciela,

- 1 067, 49 zł- odsetki ustawowe naliczone przez stronę powodową od należności głównej za okres od dnia cesji do dnia złożenia pozwu.

Tut. Sąd nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym dnia 27 czerwca 2016 r r sygn. akt I Nc 677/16 zobowiązał pozwanego A. R. od zapłaty kwoty dochodzonej pozwem wraz z odsetkami i kosztami procesu.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany A. R. złożył sprzeciw. W sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa, kwestionując legitymację czynną strony powodowej oraz kwestionując wysokość roszczenia wyliczoną przez stronę powodową. Ostatecznie na rozprawie pozwany wycofał się z tych zarzutów, wnosząc o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty, maksymalnie 200, 00 zł miesięcznie, z uwagi na trudną sytuację osobistą i finansową.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. R. w dniu 4 czerwca 2010 r zawarł z (...) Bank (...) S.A. we W. umowę o kredyt konsolidacyjny nr (...). Na podstawie tej umowy pozwany otrzymał kredyt w kwocie 16 691, 44 zł, przy czym środki z tego kredytu zostały przeznaczone na spłatę innych zobowiązań pozwanego w kwocie 15 858, 54 zł. Pozwany zobowiązał się do spłaty kredytu w 60 miesięcznych ratach w kwotach po 446, 09 zł, a ostatnia w kwocie 445, 82 zł. Niespłacenie raty kredytu w terminie powodowało powstanie zadłużenia przeterminowanego, od którego pobierane są wyższe odsetki. Nadto nieuregulowanie dwóch rat kredytu uprawniało Bank do wypowiedzenia umowy w terminie 30 dni i postawienia całego kredytu w stan natychmiastowej wymagalności. Wypowiedzenie poprzedzi pisemne wezwanie do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni. Nadto pozwany zobowiązał się do zapłaty opłat wynikających z Tabeli Opłat i Prowizji. Ostateczny termin spłaty kredytu ustalono na dzień 20 czerwca 2015 r.

Dowód:

- akta tut. Sądu o sygn. I Co 656/12, a w szczególności zalegająca w nich umowa o kredyt konsolidacyjny,

- umowa o kredyt konsolidacyjny – k. 59-60,

- przesłuchanie pozwanego – k. 80-81.

W dniu 1 marca 2011 r doszło do połączenia (...) Bank (...) S.A. z (...) Bank S.A. poprzez przejęcie (...) Bank (...) S.A. przez (...) Bank S.A.

Dowód:

- akta tut. Sądu o sygn. I Co 656/12, a w szczególności zalegający w nich odpis KRS,

- odpis KRS – k. 63-69.

Ponieważ pozwany nie regulował rat kredytu, (...) Bank S.A. wypowiedział wyżej opisaną umowę i wierzytelności wynikające z kredytu stały się wymagalne.

Bank w dniu 2 lipca 2012 r wystawił bakowy tytuł egzekucyjny nr (...), w którym podał, że kwota wymagalnego zadłużenia wynosi:

- 14 416, 19 zł – należność główna,

- 2 898, 37 zł – odsetki umowne i odsetki umowne karne naliczone za okres od dnia 20 czerwca 2011 r do dnia 2 lipca 2012 r,

- 192, 00 zł – koszty monitów i upomnień.

Do (...) Bank załączył szczegółowy wykaz odsetek, wykaz monitów i upomnień oraz zestawienie wpłat pozwanego.

W dniu 26 lipca 2012 r do tut. Sąd wpłynął wniosek Banku o nadanie klauzuli wykonalności wymienionemu (...). Tut. Sąd postanowieniem z dnia 27 lipca 2012 r sygn. akt I Co 656/12 nadał (...) klauzulę wykonalności, a postanowienie względem wierzyciela stało się prawomocne dnia 11 sierpnia 2012 r.

Dowód:

- akta tut. Sądu o sygn. I Co 656/12, a w szczególności zalegające w nich bankowy tytuł egzekucyjny i postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności,

- (...) k. 57,

- postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności – k. 58.

(...) Bank S.A. w dniu 29 listopada 2012 r złożył do Komornika Sądowego przy tut. Sądzie E. W. wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużnikowi celem wyegzekwowania należności objętych (...).

Pozwany został prawidłowo zawiadomiony o wszczęciu postępowania egzekucyjnego.

W toku tego postępowania Komornik podjął szereg czynności (zajęcie wynagrodzenia za pracę, zajęcie wierzytelności w US), ale bezskutecznych. Ostatecznie postanowieniem z dnia 4 czerwca 2013 r postępowanie egzekucyjne zostało umorzone na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kpc. Z karty rozliczeniowej wynika, że pozwany wpłacił łącznie 600, 00 zł, z czego na poczet egzekwowanej należności Komornik zaliczył 146, 98 zł – należność główna i 67, 00 zł – koszty procesu.

Dowód:

- akta Komornika Sądowego przy tut. Sądzie E. W. sygn. Km 2092/12, a w szczególności zalegające w nich: wniosek egzekucyjny, zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, pismo o zajęciu wierzytelności, protokół bezskutecznej egzekucji, postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego.

Wobec powyższego (...) Bank S.A. w dniu 15 maja 2015 r zawarł ze stroną powodową Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. umowę przelewu wierzytelności, wśród nabytych wierzytelności była także ta wobec pozwanego.

Dowód:

- umowa przelewu wierzytelności z dnia 15 maja 2015 r wraz z załącznikami – k. 7-12,

- zawiadomienie o zmianie wierzyciela – k. 62,

- załącznik do umowy sprzedaży – k. 70-71.

Strona powodowa, za pośrednictwem firmy windykacyjnej, wezwała pozwanego do spłaty zadłużenia.

Dowód:

- pismo firmy windykacyjnej z dnia 9 maja 2016 r – k. 13-14,

- przesłuchanie pozwanego – k. 80-81.

Nadto strona powodowa dnia 25 maja 2016 r sporządziła wyciąg z ksiąg rachunkowych nr (...), w którym podała, że nabyła wierzytelność wobec pozwanego na dzień sporządzenia wyciągu wynosiła 20 623, 55 zł, w tym:

- 13 652, 24 zł – należność główna,

- 6 971, 31 zł – odsetki.

Dowód:

- wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej z dnia 25 maja 2016 r – k. 6.

Pozwany jest rozwiedziony, nie ma dzieci. Pozwany zamieszkuje w domu rodzinnym, nie ma własnego majątku. Pozwany nie ma stałej pracy, utrzymuje się z prac dorywczych, a z osiąganych dochodów musi także spłacać inne zadłużenia. Pomoc, także finansową, świadczy pozwanemu jego matka.

Dowód:

- przesłuchanie pozwanego – k. 80-81.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dokumenty oraz przesłuchanie pozwanego.

Moc dowodowa wymienionych dokumentów ostatecznie nie była kwestionowana. Na podstawie tych dokumentów Sąd ustalił, podstawą prawną roszczenia dochodzonego w przedmiotowej sprawie i jego wysokość.

Sąd dał wiarę przesłuchaniu pozwanego, które dotyczyło głównie jego sytuacji osobistej i finansowej, co miało istotne znaczenie dla rozłożenie spłaty zadłużenia na raty. Zeznania pozwanego były spontaniczne i szczere, dlatego Sąd dał im wiarę.

Sąd zważył co następuje:

Strona powodowa Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. domagała się zasądzenia od pozwanego A. R. kwoty 20 623, 55 zł z tytułu wierzytelności nabytej w drodze cesji.

Ostatecznie pozwany wycofał się z zarzutów dotyczących braku legitymacji strony powodowej oraz niewłaściwego wyliczenia zadłużenia.

Należy dodać, że z dokumentów przedłożonych w sprawie jasno wynika, że pozwany zawarł umowę o kredyt konsolidacyjny z (...) Bank (...) S.A.. Następnie wymieniony Bank został połączony (...) Bank S.A., przez przejecie całego majątku także wierzytelności przysługującej wobec pozwanego na podstawie umowy kredytowej. (...) Bank S.A. zbył tą wierzytelność na rzecz strony powodowej.

Na podstawie dokumentów przedłożonych w sprawie można prześledzić jak kształtowała się wysokość zadłużenia pozwanego wynikająca z umowy kredytowej, a przede wszystkim dokumenty te potwierdzają, że wierzyciel pomniejszał chociażby należność główną o wpłacane przez pozwanego kwoty.

Rację ma pozwany, że kwota dochodzona pozwem jest wysoka i niemożliwa do spłaty natychmiast i jednorazowo. Pozwany wniósł o rozłożenia tej kwoty na raty po 200, 00 zł miesięcznie.

Zgodnie z art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może zasądzone świadczenie rozłożyć na dogodne raty. Chodzi tu o sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dn. 25.01.2013r. I Aca 1080/12, Lex 1313300). Z drugiej strony chodzi także o to, aby umożliwić pozwanemu dobrowolne wykonanie wyroku, a wierzyciela nie narażać na nieefektywne wydatki egzekucyjne. Takie rozumienie art. 320 kpc pozostaje w zgodzie z art. 31 ust. 3 Konstytucji, uzależniającym dopuszczalność ustanowienia w ustawie ograniczenia korzystania z konstytucyjnego prawa, jakim jest wierzytelność, od tego, czy nie narusza ono istoty tego prawa oraz czy jest konieczne w demokratycznym państwie m.in. dla porządku publicznego albo wolności i praw innych osób (por. uchwała SN z dnia 15 grudnia 2006 r III CZP 126/06 OSNC 2007/10/147).

W ocenie Sądu sytuacja osobista i finansowa pozwanego uzasadnia rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty. Pozwany nie jest w stanie uiścić kwoty dochodzonej pozwem jednorazowo. Pozwany, co prawda jest osobą samotną, nie ma nikogo na utrzymaniu, ale nie ma stałej pracy, własnego majątku. Pozwany utrzymuje się z prac dorywczych, a z osiąganych dochodów musi także spłacać inne zadłużenia. Bez wsparcia matki, pozwany nie miały nawet środków na życie. Dla pozwanego już spłata dodatkowej kwoty 200, 00 zł miesięcznie będzie wyzwaniem. Z drugiej strony, rozkładając zasądzoną kwotę na raty, Sąd miał na względzie również interes strony powodowej, której nie zależy na „uzyskaniu” samego wyroku, ale przede wszystkim na „uzyskaniu” środków pieniężnych. Nadto maksymalny okres spłaty rozłożonego na raty świadczenia nie może przekraczać 10 lat, mając na uwadze art. 125 kc.

Reasumując Sąd uznał, że ratą możliwą do spłaty przez pozwaną będzie rata w wysokości 200, 00 zł, przy tak ustalonej wysokości raty pozwany spłaci zadłużenie w ciągu 10 lat. Pozwany jest osoba młoda, pracowitą i zdrową, przy pracach dorywczych kwotę 200, 00 zł może osiągnąć w ciągu 2-3 dni roboczych.

Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat (por. uchwała SN z dnia 15 grudnia 2006 r III CZP 126/06 OSNC 2007/10/147). Rozkładając zasądzone świadczenie na raty, sąd nie może natomiast odmówić przyznania wierzycielowi odsetek za okres poprzedzający wydanie wyroku (por. uchwała SN z dnia 22 września 1970 r III PZP 11/70 OSNC 1971/4/61). Stąd odsetki od dochodzonej kwoty zostały zasądzone do dnia wydania wyroku, tj. do 15 grudnia 2016 r. Jeśli jednak pozwany będzie opóźniał się z zapłatą poszczególnych rat, stronie powodowej będą się należały odsetki za opóźnienia w zapłacie kolejnych rat (por.; H. Pietrzkowski, Metodyka pracy sędziego w sprawach cywilnych, Warszawa 2009, s. 336).

W tym stanie rzeczy na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc. Strona powodowa wygrała proces w całości, ale mając na uwadze szczególne okoliczności, przedstawioną powyżej sytuację osobistą i finansowa pozwanego, Sąd uznał za zasadne odstąpienie od obciążania pozwanego zwrotem kosztów procesu dla strony powodowej. Nadto należy mieć na uwadze, że pełnomocnik strony powodowej działał w jej imieniu na podstawie stałego zlecenie w ramach obsługi prawnej strony powodowej.

Ponieważ pozwany był reprezentowany przez fachowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego ustanowionego z urzędu, wynagrodzenie pełnomocnika liczone według stawki minimalnej w kwocie 4 800, 00 zł + 23% VAT tj. 5 904, 00 zł, przyznano z środków budżetowych tut. Sądu .

SSR Agata Gawłowska- Sobusiak