Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzesku

POSTANOWIENIE

Dnia 25 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Jałowiecki-Paruch

Protokolant:

Magdalena Markowska

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2017 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z wniosku J. G.

z udziałem B. Z., B. G.

o podział nieruchomości do używania

postanawia:

I.  umorzyć postępowanie o dział spadku po K. G. i F. G. wobec cofnięcia wniosku;

II.  umorzyć postępowanie o podział nieruchomości do używania wobec zawarcia ugody;

III.  przyznać od Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Brzesku na rzecz Kancelarii Adwokackiej w B. adw. R. T. kwotę 4.400,00 zł i podatek VAT w wysokości 1.012,00 zł tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną wnioskodawcy z urzędu;

IV.  przyznać od Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Brzesku na rzecz Kancelarii Radcy Prawnego w B. r.pr. A. Z. kwotę 4.400,00 zł i podatek VAT w wysokości 1.012,00 zł tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną uczestniczce B. G. z urzędu;

Sędzia

SR Marek Jałowiecki-Paruch

Sygn. akt I Ns 262/16

UZASADNIENIE POSTANOWIENIA

Z DNIA 25 STYCZNIA 2017R.

Wnioskodawca J. G. wystąpił z wnioskiem o dokonanie działu spadku po K. G. oraz F. G.. Wnioskodawca wskazał, że w skład spadku po zmarłych wchodzi nieruchomość złożona z działki ewidencyjnej nr (...) (która odpowiada działce ewidencyjnej nr (...) przed scaleniem) o powierzchni 0,24ha, położona w miejscowości B., zabudowana domem jednorodzinnym oraz budynkami gospodarczymi. J. G. na przedmiotową nieruchomość poczynił nakłady o wartości 90 000zł i wniósł o rozliczenie poczynionych przez wnioskodawcę nakładów, domagając się zasądzenia od uczestniczek postępowania na rzecz wnioskodawcy kwot po 30 000zł. Wnioskodawca przedstawił kilka sposobów dokonania działu spadku. Po pierwsze zaproponował aby opisana wyżej nieruchomość została przyznana na jego wyłączną własność bez orzekania spłat na rzecz uczestniczek B. Z. oraz B. G.. W przypadku natomiast przyznania opisanej wyżej nieruchomości na współwłasność B. Z. i B. G. po ½ części, domagał się spłaty na jego rzecz w wysokości po 65 000zł od każdej z uczestniczek. Ewentualnie wniósł o dokonanie podziału cywilnego poprzez sprzedaż sądową nieruchomości i rozliczenie uzyskanej w ten sposób ceny z uwzględnieniem nakładów wnioskodawcy na przedmiotową nieruchomość. Postanowieniem z dnia 10.02.2016r. sygn. I (...) J. G. został zwolniony od kosztów sądowych w niniejszej sprawie oraz został ustanowiony dla niego pełnomocnik z urzędu, w związku z czym wnioskodawca domagał się przyznania pełnomocnikowi z urzędu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.

W uzasadnieniu wnioskodawca wyjaśnił, że wraz z uczestniczkami B. Z. i B. G. są spadkobiercami nieruchomości położonej w B., wszyscy po 1/3 części, co potwierdza postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po F. G. oraz K. G.- rodzicach stron postępowania. Po śmierci spadkodawców wszelkie prace na nieruchomości, które były konieczne dla zachowania jej w stanie niepogorszonym, wykonał i sfinansował wnioskodawca. Ponadto J. G. opłaca cały czas podatek od nieruchomości oraz ubezpieczenie. Koszty tych nakładów to około 90 000zł. Dodatkowo wnioskodawca dbał o nieruchomość, wiele prac wykonał własnymi siłami. Uczestniczki natomiast w ogóle nie dbały o nieruchomość, nie łożyły żadnych środków na jej utrzymanie. J. G. wskazał, że w budynku mieszkalnym nie można wyodrębnić dwóch samodzielnych lokali, ponadto wnioskodawca nie ma możliwości dokonania spłat na rzecz uczestniczek z powodu braku środków finansowych.

W odpowiedziach na wniosek - uczestniczki B. Z. oraz B. G. nie zgodziły się z propozycjami dokonania działu spadku przedstawionymi przez wnioskodawcę. Wniosły natomiast o dokonanie działu spadku przez przyznanie na wyłączną własność działki ewidencyjnej nr (...) J. G. za spłatą na rzecz uczestniczek po 100 000zł dla każdej, lub ewentualnie wskazały na możliwość sprzedaży nieruchomości na wolnym rynku i dokonanie podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży na 3 osoby, przy uwzględnieniu czynszu za okres dziewięciu lat przez które J. G. korzystał z przedmiotowej nieruchomości bezpłatnie wraz z lokatorką K. Z. oraz przy uwzględnieniu darowizn otrzymanych od rodziców w 1994r., a także środków pieniężnych pozostałych po zmarłej K. G. (3600zł).

W uzasadnieniu wskazały, że nie wyrażały zgody na ubezpieczenie budynku, ani na wykonanie innych poważniejszych remontów, które wnioskodawca przeprowadził samowolnie wyłącznie dla własnych celów i potrzeb. Uczestniczki wskazały, iż pomimo tego, że są współwłaścicielkami przedmiotowej nieruchomości J. G. wraz ze swoją obecną żoną uniemożliwiają im korzystanie z nieruchomości oraz dbanie o nią. Podatek od nieruchomości od 2012r. uczestniczki opłacają po 1/3 części. B. Z. oraz B. G. zgodziły się natomiast na rozliczenie uiszczanego przez wnioskodawcę podatku od nieruchomości od 2009r. do 2012r. oraz rozliczenie kosztów wymiany stolarki okiennej w budynku mieszkalnym, ponieważ inwestycja ta została udokumentowana fakturą. Uczestniczka B. G. wniosła ponadto o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie dla niej pełnomocnika z urzędu.

Postanowieniem z dnia 30.09.2016r. sygn. akt (...) B. G. została zwolniona od kosztów sądowych w niniejszej sprawie w całości oraz został ustanowiony dla niej pełnomocnik z urzędu.

W piśmie procesowym uczestniczka B. G. wskazała, że nie zgadza się na sposoby dokonania działu spadku zaproponowane przez wnioskodawcę, potwierdziła zgłaszane wcześniej sposoby dokonania działu spadku dodając jeszcze jedną możliwość polegającą na wydzieleniu z działki ewidencyjnej nr (...) odrębnej działki o powierzchni 0,15ha zabudowanej dwoma budynkami gospodarczymi i przyznanie jej na rzecz B. G..

W uzasadnieniu wskazała na fakt nieudowodnienia przez wnioskodawcę poniesionych na nieruchomość nakładów oraz kwestię niedopuszczania uczestniczki do nieruchomości. Ponadto B. G. wskazała na konieczność rozliczenia darowizn dokonanych przez rodziców stron oraz na kwestie związane z opłacaniem podatku od nieruchomości.

W odpowiedzi na pisma uczestniczek wnioskodawca wskazał, że nie korzysta z całości nieruchomości, a jedynie z części, którą zajmował przed śmiercią rodziców. Uczestniczki natomiast zawsze miały możliwość korzystania z przedmiotowej nieruchomości co też czyniły. Wnioskodawca wskazał ponadto, że uczestniczki również otrzymały od rodziców darowizny oraz kwoty po około 10 000zł. J. G. zgodził się na podział nieruchomości na trzy części, jednak w taki sposób aby część zabudowana domem mieszkalnym przypadła jemu. Ponadto wskazał, iż nie sprzeciwia się podziałowi obejmującemu również dom, polegającego na wydzieleniu dwóch samodzielnych lokali – jednego składającego się z pokoju łazienki i kuchni zajmowanych przez wnioskodawcę i przyznanie go na wyłączną własność J. G. oraz – drugiego obejmującego pozostałe lokale i przyznanie tego lokalu na współwłasność po 1/2 części uczestniczkom.

Na rozprawie w dniu 25.01.2017r. wnioskodawca wycofał wniosek o dokonanie działu spadku po K. G. oraz F. G. wobec chęci dokonania podziału nieruchomości do używania, na co uczestniczki wyraziły zgodę. Na tej samej rozprawie strony zawarły ugodę dotyczącą podziału nieruchomości do używania. Pełnomocnicy- wnioskodawcy oraz uczestniczki B. G. wnieśli o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego w wyższej wysokości niż ½ kwoty maksymalnej ze względu na duży nakład pracy oraz podjęcie działań w kierunku zawarcia ugody.

Sąd zważył co następuje:

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca cofnął wniosek o dział spadku, na co zgodę wyrazili uczestnicy, a w miejsce wycofanego wniosku J. G. złożył wniosek o dokonanie podziału nieruchomości do użytkowania. W sprawie tej strony zawarły ugodę.

Zgodnie z art. 512 § 1 k.p.c. po rozpoczęciu posiedzenia albo po złożeniu przez któregokolwiek z uczestników oświadczenia na piśmie cofnięcie wniosku jest skuteczne tylko wtedy, gdy inni uczestnicy nie sprzeciwili się temu w terminie wyznaczonym. Cofnięcie wniosku o wszczęcie postępowania jest bezskuteczne w sprawie, której wszczęcie mogło nastąpić z urzędu (§ 2). Zgodnie z przywołanym przepisem cofnięcie wniosku po rozpoczęciu posiedzenia (rozprawy) będzie skuteczne, jeżeli inni uczestnicy nie sprzeciwiają się temu. Według zaś art. 203 § 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

W niniejszej sprawie wnioskodawca cofnął wniosek na pierwszej rozprawie, czemu uczestniczki nie sprzeciwiły się. Mając również na uwadze przywołany wyżej art. 203 § 4 k.p.c. Sąd uznał, że cofnięcie wniosku jest dopuszczalne. W związku z powyższym stosownie do art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd umorzył postępowanie o dział spadku po K. G. oraz F. G..

Wnioskodawca w miejsce wniosku o dział spadku złożył wniosek o podział do użytkowania nieruchomości będącej przedmiotem niniejszego postepowania. W związku zaś z tym, iż w kwestii tej strony miały ustalone zgodne stanowiska, doszło do zawarcia ugody, w której strony ustaliły, że dokonują podziału do używania działki ewidencyjnej nr (...) w B. o powierzchni 0,2492 ha (według oznaczenia po scaleniu), która odpowiada działce ewidencyjnej nr (...) przed scaleniem, a której strony są współwłaścicielami na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w B. z dnia 30 września 2008r. sygn. akt (...) o stwierdzenie nabycia spadku po F. G. i K. G., w ten sposób, że:

a)  uczestniczkom B. Z. i B. G. przyznano do wyłącznego korzystania część działki ewidencyjnej nr (...)w B., po stronie zachodniej, począwszy od linii biegnącej na kierunku północ-południe, zaczynającej się na wysokości pierwszego słupka bramy wjazdowej licząc od strony działki ewidencyjnej nr (...) do wschodniego naroża budynku gospodarczego znajdującego się bliżej drogi na działce ewidencyjnej nr (...), a następnie wzdłuż wschodniej granicy tego budynku gospodarczego i dalej w kierunku południowym, do granicy z działką ewidencyjną nr (...) jako przedłużenie wschodniej ściany tego budynku gospodarczego;

b)  stronom J. G., B. Z. i B. G. do wspólnego używania przeznaczono część działki ewidencyjnej nr (...), stanowiącej bramę wjazdową oraz dojazd do budynku gospodarczego położonego bliżej działki ewidencyjnej nr (...) po istniejącym na gruncie szlaku utwardzonym kamieniem oraz dojście do budynku mieszkalnego na działce ewidencyjnej nr(...) istniejącym na gruncie chodnikiem i część działki zajętej pod budynek mieszkalny;

c)  pozostała część działki ewidencyjnej nr (...) niewymieniona w podpunkcie a) i b), w tym posadowiony na tej części działki drugi budynek gospodarczy i 2 garaże przyznane zostały do wyłącznego używania przez wnioskodawcę J. G.,

d)  budynek mieszkalny na działce ewidencyjnej nr(...), oznaczony numerem porządkowym (...), strony podzieliły do używania w następujący sposób:

- wnioskodawca J. G. otrzymał do wyłącznego używania całą drugą kondygnację budynku z wyłączeniem jednego pokoju po prawej stronie od wejścia oraz otrzymał do wyłącznego używania pomieszczenie na pierwszej kondygnacji (suteryny) po prawej stronie od wejścia do budynku, w którym jest przyłącz do wody,

- wejście do budynku mieszkalnego, klatka schodowa, korytarze na obu kondygnacjach oraz strych strony przeznaczyły do wspólnego używania,

-pozostałe pomieszczenia na pierwszej kondygnacji składające się z jednego pokoju, kuchni i piwnicy oraz pokój po prawej stronie na drugiej kondygnacji strony przyznały do wyłącznego używania przez uczestniczki B. Z. i B. G.,

Ponadto wnioskodawca J. G. zobowiązał się wydać uczestniczkom B. Z. i B. G. po jednym pilocie do bramy wjazdowej i po jednym komplecie kluczy do dolnego zamka drzwi wejściowych zewnętrznych budynku mieszkalnego na działce ewidencyjnej nr (...) w B., w terminie do 1 marca 2017r. Uczestniczki B. Z. i B. G. zobowiązały się zapłacić wnioskodawcy J. G. kwoty po 2000 zł płatne w 5 równych miesięcznych ratach po 400 zł każda, płatne do 30 dnia każdego kolejno następującego po sobie miesiąca, przy czym pierwsza rata płatna jest w terminie do dnia 30 marca 2017r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Kwoty te stanowią zwrot przypadających na uczestniczki części kosztów doprowadzenia wody do licznika oraz wymiany okien na pierwszej kondygnacji i wymiany okna na drugiej kondygnacji w pokoju przyznanego uczestniczkom. Dodatkowo uczestniczki B. Z. i B. G. zobowiązały się do założenia podliczników energii elektrycznej i wody w terminie do końca maja 2017r. Wnioskodawca J. G. zobowiązał się do współdziałania przy założeniu podliczników w szczególności do wyrażenia zgody na ich założenie, jeżeli taka zgoda będzie wymagana przez dostawcę energii elektrycznej i wody. Koszty zamontowania podliczników energii elektrycznej i wody zgodziły się ponieść uczestniczki B. Z. i B. G. po połowie.

Treść przywołanej wyżej ugody nie była sprzeczna z prawem ani zasadami współżycia społecznego ani nie zmierzała do obejścia prawa (art 223 § 2 kpc), zatem w związku z zawartą ugodą Sąd w pkt. II postanowienia umorzył postępowanie o podział nieruchomości do używania stosownie do art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 104 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc, zgodnie z którym koszty procesu, w którym zawarto ugodę, znosi się wzajemnie, jeżeli strony nie postanowiły inaczej.

W rozpoznawanej sprawie zarówno wnioskodawca jak i uczestniczka B. G. zostali zwolnieni z kosztów sądowych oraz zostali dla nich ustanowieni pełnomocnicy z urzędu. Na koszty niniejszego postępowania złożyły się zatem jedynie wynagrodzenia ustanowionych z urzędu pełnomocników stron. Ustalając wysokość przyznanego im wynagrodzenia Sąd miał na uwadze obowiązujące w dacie złożenia wniosku o dział spadku rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2015.1801) oraz w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U.2015.1805). Rozporządzenia te określają bowiem szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego oraz adwokata ustanowionych z urzędu, sposób określania tych kosztów oraz maksymalną wysokość opłat za udzieloną pomoc. Zgodnie z § 4 obu rozporządzeń opłatę ustala się w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

Według zaś § 12 pkt 3 obu rozporządzeń opłaty maksymalne za prowadzenie spraw z zakresu prawa spadkowego o dział spadku oblicza się na podstawie § 8 od wartości udziału spadkowego uczestnika zastępowanego przez radcę prawnego (adwokata), a w razie działu na zgodny wniosek uczestników postępowania - 50% tej opłaty.

Wartość przedmiotu sprawy w niniejszym postępowaniu wynosiła 210 000zł. Zarówno wnioskodawcy jak i uczestniczkom przypadały udziały spadkowe w wysokości po 1/3 części. Tak więc zarówno w przypadku J. G. jak i B. G. wartość ich udziału spadkowego wynosiła po 70 000zł. Zgodnie zaś z § 8 pkt 6 obu rozporządzeń opłaty maksymalne przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 50 000 zł do 200 000 zł wynoszą 7200 zł. Zatem ½ tej opłaty wynosi 3 600zł. ½ tego wynagrodzenia nie wynika z działu spadku zawartego na zgodny wniosek stron, lecz z § 4 ust 1 w/w rozporządzeń. Pierwotnie wniosek o dział spadku nie był wnioskiem zgodnym. Natomiast zmodyfikowane żądanie w postaci propozycji podziału nieruchomości do używania już takim zgodnym wnioskiem było, bo zostało od razu zaakceptowane przez uczestniczki. Co więcej było wynikiem prowadzonych podczas przerw w rozprawie negocjacji, więc ten wniosek był już wnioskiem zgodnym.

Zgodnie jednak z § 2 obu rozporządzeń ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy radcy prawnego (adwokata) oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy radcy prawnego (adwokata) w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.

Unormowanie to koresponduje z art. 109 § 2 zdanie drugie k.p.c., zgodnie z którym przy ustalaniu wysokości kosztów poniesionych przez stronę reprezentowaną przez pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika oraz czynności podjęte przez niego w sprawie, a także charakter sprawy i wkład pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.

Ocena, czy zachodzą przesłanki do przyznania wynagrodzenia w stawce wyższej niż minimalna, pozostawiona została swobodnemu uznaniu sądu, w ramach tzw. dyskrecjonalnej władzy sędziowskiej. Kwestionowanie rozstrzygnięcia sądu przyznającego wynagrodzenie pełnomocnika w drodze środków odwoławczych (zażalenia) może odnieść skutek wtedy i tylko wtedy, gdy orzeczenie jest rażąco niesprawiedliwe bądź zapadło w warunkach nierozpoznania istoty sprawy.

Biorąc pod uwagę nakład pracy pełnomocników stron w przedmiotowej sprawie Sąd postanowił zgodnie z wnioskiem pełnomocników zwiększyć przyznane im wynagrodzenia. Z przywołanych wyżej stanowisk stron - zawartych w pierwotnych pismach procesowych wynikało bowiem, że są one bardzo skonfliktowane. Przedstawiali zupełnie rozbieżne stanowiska odnośnie sposobów dokonania działu spadku. Obie strony w pierwszych pismach procesowych wskazywały, że dojście do porozumienia między nimi nie jest możliwe. W związku z powyższym zawarcie ugody wydawało się czymś niemożliwym do osiągnięcia. Tymczasem dzięki nakładowi pracy pełnomocników, strony zostały przekonane o konieczności poczynienia pewnych ustępstw. Dzięki zaangażowaniu i pracy pełnomocników wypracowane zostało stanowisko, na które zgodę - pomimo wcześniejszych kategorycznych sprzeciwów - wyraziły uczestniczki oraz wnioskodawca. Niewątpliwie zatem wysiłek pełnomocników stron w przedmiotowym postępowaniu był nieco większy, a ich zaangażowanie doprowadziło do zawarcia ugody i pozwoliło zaoszczędzić czas, ponieważ bez czynnego udziały pełnomocników stron postępowanie w przedmiotowej sprawie toczyłoby się znacznie dłużej i wymagałoby dodatkowych środków finansowych, zwłaszcza po stronie Skarbu Państwa, gdyż wnioskodawca był zwolniony od kosztów sądowych. Ponadto pełnomocnicy stron musieli przeanalizować stan faktyczny przedmiotowej sprawy na przestrzeni wielu lat, aby we właściwy sposób zredagować żądania i stanowiska reprezentowanych stron. Mając na uwadze powyższe okoliczności pełnomocnikom wnioskodawcy oraz uczestniczki B. G. Sąd przyznał wynagrodzenia w wysokościach po 4 400zł netto. W ocenie Sądu kwota ta jest adekwatna do nakładu pracy pełnomocników stron, stanowi godziwe wynagrodzenie i uwzględnia przyczynienie się pełnomocników stron do wyjaśnienia i ugodowego załatwienia sprawy oraz uwzględnia stopień skomplikowania sprawy pod względem prawnym. Nie można bowiem powiedzieć, że sprawa była wyjątkowo skomplikowana pod względem prawnym. Porównując przedmiotową sprawę do innych tego rodzaju postępowań stopień jej skomplikowania pod względem prawnym był przeciętny. W związku z powyższym przyznanie wynagrodzenia pełnomocnikom stron w wyższej kwocie byłoby działaniem niezasadnym i nie znalazłoby żadnego uzasadnienia.

Według zaś § 3 przywołanych wyżej rozporządzeń opłatę, o której mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług. W związku zatem z powyższym do wskazanych wyżej wynagrodzeń (po 4 400zł) należało doliczyć 23% podatku VAT w wysokości po 1 012zł.

Wskazane wyżej kwoty wynagrodzeń dla pełnomocników wyznaczonych z urzędu dla B. G. oraz J. G. zostały przyznane od Skarbu Państwa.

SSR Marek Jałowiecki - Paruch