Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzesku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Agata Gawłowska-Sobusiak
Protokolant:	Paulina Wąs

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2017 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa L. P.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.umarza postępowanie co do kwoty 6 127,06 zł (sześć tysięcy sto dwadzieścia siedem złotych 06/100);

II.zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda L. P. kwotę 12 568,94 zł (dwanaście tysięcy pięćset sześćdziesiąt osiem złotych 94/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w zapłacie liczonymi od dnia 23 marca 2016 r. do dnia zapłaty;

III.zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda L. P. kwotę 2 952,00 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu - wynagrodzenia adwokackiego;

IV.nakazuje pobrać od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Brzesku następujące kwoty tytułem brakujących kosztów sądowych:

- 629,00 zł (sześćset dwadzieścia dziewięć złotych 00/100) tytułem opłaty sądowej od uwzględnionej części powództwa,

- 500,00 zł (pięćset złotych 00/100) tytułem części wynagrodzenia biegłego;

V.odstępuje od obciążania powoda dalszymi kosztami sądowymi.

Sędzia

SR Agata Gawłowska-Sobusiak

Sygn. akt I C 412/16

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 23 lutego 2017 r.

Powód L. P. w pierwotnym żądaniu pozwu domagał się zasądzania od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. kwoty 18 696, 00 wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23 marca 2016 r do dnia zapłaty, na ostatniej rozprawie cofnął pozew co do kwoty 6 127, 06 zł zrzekając się roszczenia w tym zakresie. Nadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów pełnomocnika ustanowionego z urzędu.

Uzasadniając pozew powód podniósł, że jest właścicielem samochodu marki K. (...). Wobec powyższego zawarł ze stroną pozwaną umowę ubezpieczenia Autocasco – polisa seria KM-E/P nr (...). Umowa ubezpieczenia została zawarta na okres od dnia 22 maja 2015 r do dnia 21 maja 2016r. W umowie określono wartość samochodu na kwotę 41 500, 00 zł, po wcześniejszym oglądzie tego samochodu i wykonaniu dokumentacji fotograficznej. Nadto w umowie zapisano, że samochód nie ma uszkodzeń, a jego przebieg w dniu zawarcia umowy wynosi 167 668 km.

Powód podniósł, że w dniu 3 marca 2016 r doszło do zdarzenia ubezpieczeniowego, uszkodzenia samochodu marki K. (...) poprzez uderzenie w barierę ochronną na moście w miejscowości W..

Wobec powyższego powód zgłosił szkodę stronie pozwanej celem wypłaty należnego odszkodowania. Strona pozwana odmówiła wypłaty odszkodowania twierdząc, że samochód przez zdarzeniem miał wartość tylko 28 100, 00 zł, a wartość pozostałości wynosi 29 600, 00 zł. Zatem rozliczając powyższą szkodę, jako tzw. szkodę całkowitą, powodowi nie należy się odszkodowania w żadnej kwocie. Strona pozwana stwierdziła, że wartość katalogowa samochodu takiego jak powoda wynosi 37 250, 00 zł, ale w przypadku samochodu powoda zastosowano korektę ujemną z uwagi na nienaprawione uszkodzenia po szkodzie z 2013 r oraz przebieg. Takie twierdzenia – zdaniem powoda – nie są uprawnione, albowiem strona pozwana przed zawarcie umowy ubezpieczenia oglądała samochód, a stan licznika z 167 668 km w dniu zawarcia umowy wzrósł do stanu 183 690 km. Nadto strona pozwana stwierdziła, że koszt naprawy samochodu powoda jest nieopłacalny, albowiem wynosi łącznie 22 896, 40 zł (17 977, 00 zł – części zamienne, 1 799, 40 zł – materiały lakiernicze, 1 040, 00 zł – robocizna blacharza, 676,00 zł – robocizna mechanika, 1404,00 zł – robocizna lakiernika). Tymczasem powód znalazł warsztat, w którym koszt naprawy samochodu wyliczono na kwotę 18 696, 00 zł, a więc tyle ile dochodzi pozwem. Powód wyjaśnił, że z uwagi na brak środków nie mógł przeprowadzić całkowitej naprawy, ale „doprowadził pojazd do stanu używalności” i korzysta z niego na co dzień. Zdaniem powoda kuriozalnym jest to, że strona pozwana wyceniła wartość tzw. „wraku” wyżej niż aniżeli sprawnego samochodu.

W tym stanie rzeczy pozew był uzasadniony i konieczny.

Strona pozwana (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana potwierdziła, że zawarła z powodem umowę dobrowolnego ubezpieczenia Autocasco dotycząca samochodu osobowego marki K. (...). Potwierdziła także, że powód dokonał zgłoszenia szkody, ale odmówiono mu wypłaty odszkodowania.

Strona pozwana zarzuciła, że wartość samochodu mari K. przed szkodą wynosiła 25 400,00 zł, a koszt naprawy wyliczono na kwotę 28 162, 57 zł, zatem przekracza wartość pojazdu o 70% i szkodę należy rozliczyć, jako tzw. szkodę całkowitą. Co więcej strona pozwana znalezła ofertę zakupu uszkodzonego samochodu marki K. za kwotę 29 600, 00 zł. Skoro wartość pozostałości samochodu przekracza wartość tego pojazdu sprzed szkody, pozwanemu nie należy się odszkodowanie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód L. P. jest właścicielem samochodu osobowego marki K. (...).

Powód zawarł ze stronę pozwaną (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. Umowę ubezpieczenia komunikacyjnego Pakiet (...) polisa seria KM-E/P nr (...) dotyczącą samochodu marki K.. Umowa została zawarta na okres od dnia 22 maja 2015 r do dnia 21 maja 2016 r, jako pierwsza między stronami. Umowa została zawarta w wariancie Praktycznym, standard. Sumę ubezpieczenia (wartość samochodu) ustalono na kwotę 41 500, 00 zł na podstawie (...) E., biorąc pod uwagę: rok produkcji 2010, datę pierwszej rejestracji 10 grudnia 2010 r, zakup w kraju jako nowy pojazd, bez uszkodzeń, przebieg 167 668 km.

Zgodnie z § 16 OWU umowa ubezpieczenia autocasco w przypadku pojazdów z okresem eksploatacji powyżej 3 lat może zostać zawarta w wariancie Autoryzowany lub w wariancie Praktycznym. Nadto § 20 OWU stanowił, że określona w umowie suma ubezpieczenia powinna odpowiadać wartości pojazdu w dniu zawarcia tej umowy.

Zgodnie z § 26 OWU w wariancie Praktycznym wysokość odszkodowania ustala się na podstawie części oryginalnych (...), oryginalnych lub porównywalnej jakości według kryterium ekonomicznego rozpoczynając od części dostępnych w najniższej cenie, przy czym w przypadku części oryginalnych (...) uwzględnia się cenę pomniejszoną według zasad określonych w tabeli, tj. dla samochodów o okresie eksploatacji od 5 do 8 lat 55 % pomniejszenia. Można ustalić wysokość odszkodowania według przedłożonych rachunków i faktur VAT, ale po weryfikacji zgodnie z powyższymi zasadami.

Zgodnie z § 4 pkt 50) OWU w ubezpieczeniu autocasco przez szkodę całkowitą uważa się uszkodzenie pojazdu w takim stopniu, że z przyczyn technicznych nie jest możliwe dokonanie jego naprawy lub gdy koszt naprawy przekracza 70% wartości pojazdu w dniu zajścia wypadku ubezpieczeniowego.

Dowód:

- polisa seria KM-E/P nr (...) – k. 5,

- przypomnienie o uiszczeniu składki – k. 6,

- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym – k. 16,

- ogólne warunki ubezpieczenia – k. 58-69.

W dniu 3 marca 2016 r powód jadąc samochodem marki K. drogą dwukierunkową z W. w kierunku M., na przewężeniu jezdni, na moście, uderzył prawą stroną pojazdu w barierę ochronna mostu, pojazd został „odrzucony” i następnie uderzył lewą stroną w barierę po drugiej stronie mostu, nadto wystający pręt uszkodził podwozie pojazdu.

Na skutek opisanego zdarzenie w samochodzie marki K. nastąpiły uszkodzenia: boczne pojazdu, ogumienia przedniego prawego koła, zderzaka przedniego, atrapy wlotu powietrza.

Dowód:

- zgłoszenie szkody komunikacyjnej - k. 4,

- karta zdarzenia drogowego – k. 7-8,

- pokwitowanie KPP B. – k. 17,

- opinia biegłego sądowego – rzeczoznawcy samochodowego mgr inż. J. S. (1) z dnia 27 grudnia 2016 r oraz ustne wyjaśnienia z dnia 23 lutego 2017 – k. 77-99, 114-115.

Powód zgłosił szkodę stronie pozwanej.

Strona pozwana stwierdziła, że wartość samochodu marki K. przed szkodą wynosiła tylko 25 400, 00 zł (najpierw podano 28 100, 00 zł). Strona pozwana podała, że wartość katalogowa takiego samochodu jako powoda wynosi 37 250, 00 zł, ale zastosowano korektę dodatnią za wyposażenie dodatkowe, datę pierwszej rejestracji, oraz korektę ujemną za przebieg, wcześniejsze naprawy i uszkodzenia bez związku ze szkodą. Nadto strona pozwana ustaliła, że wartość pozostałości samochodu marki K. wynosi 29 600, 00 zł. Z kolei według strony pozwanej maksymalny koszt naprawy samochodu marki K. wyniesie 28 162, 57 zł, co stanowi 110% wartości pojazdu. Zatem szkodę w samochodzie powoda należy rozliczyć jako tzw. szkodę całkowitą, ale ostatecznie strona pozwana odmówiła powodowi wypłaty odszkodowania albowiem wartość pozostałości tego samochodu przewyższa wartość pojazdu przed szkodą.

Od tej decyzji powód odwoływał się m.in. pismem z dnia 23 marca 2016 r, ale bezskutecznie.

Dowód:

- zgłoszenie szkody komunikacyjnej - k. 4,

- pismo powoda z dnia 23 marca 2016 r- k. 11,

- e’mail strony pozwanej z dnia 23 marca 2016 r – k. 12,

- pismo strony pozwanej z dnia 17 marca 2016 r – k. 13-14,

- e’mail strony pozwanej z dnia 21 marca 2016 r– k. 15,

- pismo strony pozwanej z dnia 18 kwietnia 2016 r – k. 18-19,

-kosztorys naprawy strony pozwanej – k. 20-25, 70-72,

- wycena wartości samochodu powoda sporządzona przez stronę pozwaną – k. 26-27,73.

Powód zgłosił się także do Firmy Usługowo-Handlowo- (...) w S. prowadzącej warsztat naprawy samochodów. Właściciel tej firmy stwierdził, że naprawa samochodu marki K. wyniesie 18 696, 00 zł. Na powyższą okoliczność sporządzono fakturę pro-forma nr (...) z dnia 22 marca 2016 r.

Dowód:

- faktura pro-forma nr (...) – k. 9,

- zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej – k. 10.

Powołany w przedmiotowej sprawie biegły sądowy – rzeczoznawca samochodowy mgr inż. J. S. (2) oszacował wartość samochodu marki K. przed szkodą na kwotę 38 300, 00 zł. Biegły oparł się na danych z systemu EurotaxGlass oraz dokonał korekty dodatniej za pierwszą rejestrację i wyposażenie dodatkowe, a także korekty ujemnej za przebieg i stan nadwozia.

Biegły wycenił koszt naprawy samochodu na kwotę 12 568, 94 zł brutto, w tym części zamienne, przy uwzględnieniu 55% amortyzacji – 5 796, 60 zł.

Biegły przyjął, że wartość samochodu uszkodzonego po zdarzeniu z dnia 3 marca 2016 r wynosi 29 600, 00 zł.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego – rzeczoznawcy samochodowego mgr inż. J. S. (1) z dnia 27 grudnia 2016 r oraz ustne wyjaśnienia z dnia 23 lutego 2017 – k. 77-99, 114-115.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dokumenty oraz opinię biegłego sądowego – rzeczoznawcy samochodowego.

Należy podkreślić, że w przedmiotowej sprawie bezspornym był fakt, iż powód zawarł ze stroną pozwaną umowę ubezpieczenia Autocasco dotyczącą samochodu marki K. , co potwierdza przedłożona polisa, przypomnienie o uiszczeniu składki oraz OWU.

W przedmiotowej sprawie bezspornym był fakt wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego - wykroczenia drogowego, co potwierdza zgłoszenie szkody komunikacyjnej, karta zdarzenia drogowego i pokwitowanie KPP B..

Strona pozwana nie kwestionowała przebiegu postępowania likwidacyjnego szkody, a w szczególności ustaleń poczynionych przez siebie w toku tego postępowania i odmowy wypłaty odszkodowania. Wszystko to znajduje potwierdzenie w przedłożonej korespondencji stron, kosztorysie naprawy strony pozwanej oraz wycenie wartości samochodu sporządzonej przez stronę pozwaną, a także zaświadczeniu o badaniu technicznym.

W przedmiotowej sprawie bezspornym był także rozmiar szkody, a to zakres uszkodzeń powstałych w samochodzie marki K. na skutek wykroczenia drogowego, co potwierdza kosztorys strony pozwanej oraz opinia biegłego sądowego – rzeczoznawcy samochodowego. Sporna w sprawie była wartość szkody, albowiem powód przedstawił na tą okoliczność fakturę pro-forma, zaś strona pozwana własny kosztorys oraz wyceny. Dla Sądu miarodajna w tym zakresie była opinia biegłego sądowego – rzeczoznawcy samochodowego mgr inż. J. S. (2). Przede wszystkim biegły dokonał wyceny szkody – kosztów naprawy zgodnie z OWU, tj. przy uwzględnieniu 55% amortyzacji części zamiennych i przy uwzględnieniu miejscowych stawek robocizny. Nadto biegły w sposób obiektywny dokonał ustalenia wartości samochodu przed, jak po szkodzie. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego jako sporządzona przez podmiot nie związany z żadną ze stron i posiadający najszerszą wiedzę fachową, była miarodajna dla ustalenia wysokości szkody. Biegły szczegółowo odniósł się do zarzutów strony pozwanej, jego opinia została sporządzona w sposób fachowy, była wyczerpująca, a wnioski w niej zawarte jasne i logiczne.

Sąd zważył, co następuje:

Powód L. P. początkowo domagał się zasądzania od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. kwoty 18 696, 00 wraz z odsetkami ustawowymi tytułem odszkodowania z umowy ubezpieczenia Autocasco samochodu marki K.. Na ostatniej rozprawie powód – reprezentowany przez fachowego pełnomocnika – cofnął pozew co do kwoty 6 127, 06 zł ze zrzeczeniem się roszczenia. Zatem ostatecznie powód domagał się zasądzenia od strony pozwanej kwoty 12 568, 94 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w zapłacie liczonymi od dnia 23 marca 2016 r.

(...) komunikacyjne należą do segmentu ubezpieczeń majątkowych. Wyróżniamy dwa rodzaje ubezpieczeń komunikacyjnych:

- ubezpieczenia obowiązkowe – ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu tzw. OC,

- ubezpieczenia dobrowolne, w skład których wchodzi m.in. ubezpieczenie A., tzw. AC.

Ubezpieczenie Autocasco może obejmować swoim zakresem ochronę przed uszkodzeniem lub zniszczeniem pojazdu w wyniku kolizji drogowej z winy ubezpieczonego, ale również chroni jego majątek w sytuacji, gdy nie miał on wpływu na powstanie szkody np. przed uszkodzeniami w wyniku kolizji z przedmiotami znajdującymi się poza pojazdem, przed uszkodzeniami w wyniku działania zjawisk atmosferycznych, jak powódź czy przed kradzieżą.

Zakres ubezpieczenia Autocasco różni się w zależności od wariantu ubezpieczenia, jak i indywidualnych warunków Ubezpieczyciela. Zakres ubezpieczenia dokładnie określają Ogólne Warunki Ubezpieczenia tzw. OWU, które ubezpieczony winien poznać przed podpisaniem umowy. OWU są dokumentem opisującym warunki umowy, swoistym regulaminem zawierającym wszystkie istotne dla umowy ubezpieczenia postanowienia, jak: zakres ubezpieczenia, przedmiot ubezpieczenia, wyłączenie odpowiedzialności ubezpieczyciela, obowiązki ubezpieczyciela, obowiązki ubezpieczonego oraz sposób ustalenia odszkodowania i jego wysokość.

W przedmiotowej sprawie bezsporny było, że powód zawarł ze stroną pozwaną umowę ubezpieczenia Autocasco dotycząca samochodu marki K.. Bezsporny było także uszkodzenie tego samochodu na skutek wykroczenia drogowego, nieumyślnego uderzenia w bariery mostu oraz wystający pręt, czyli wystąpienie wypadku ubezpieczeniowego. Co więcej bezspornym był zakres uszkodzeń w samochodzie – rozmiar szkody. Strona pozwana odmówiła jednak wypłaty odszkodowania w jakiekolwiek kwocie, powołując się na to, że samochód przed szkodą miał wartość 25 400, 00 zł, a jego pozostało po szkodzie – 29 600, 00 zł (wartość wraku jest wyższa niż nieuszkodzonego pojazdu !). Z kolei powód przedłożył fakturę pro-forma obejmującą zakładane koszty naprawy samochodu na kwotę 18 696, 00 zł. Jak wynika z ustaleń poczynionych w przedmiotowej sprawie, powód nie poinformował warsztatu naprawczego, iż szkodę należy rozliczyć zgodnie z zasadami zawartymi w OWU Autocasco.

Ponieważ samochód marki K. został wyprodukowany w 2010 r, a umowa ubezpieczenia Autocasco była zawierana w 2015r, powód przyjął wariant Praktyczny. W tym wariancie wysokość odszkodowania ustala się na podstawie części oryginalnych (...), oryginalnych lub porównywalnej jakości według kryterium ekonomicznego rozpoczynając od części dostępnych w najniższej cenie, przy czym w przypadku części oryginalnych (...) uwzględnia się cenę pomniejszoną według zasad określonych w tabeli, tj. dla samochodów o okresie eksploatacji od 5 do 8 lat 55 % pomniejszenia. W tym wariancie można ustalić wysokość odszkodowania według przedłożonych rachunków i faktur VAT, ale po weryfikacji zgodnie z przedstawionymi zasadami. Zatem biegły sądowy- rzeczoznawca samochodowy ustalając wysokość kosztów naprawy samochodu powoda marki K. obowiązany był pomniejszyć koszt części zamiennych o 55%. Stąd ostateczny koszty naprawy wyliczony przez biegłego wyniósł 12 568, 94 zł.

OWU Autocasco – umowy zawartej przez powoda – stanowiły, że w sytuacji, gdy określony według powyższych zasad koszt naprawy przekracza 70% wartości pojazdu w dniu zajścia wypadku ubezpieczeniowego, szkodę należy rozliczyć jako tzw. szkodę całkowitą, czyli jako różnicę między wartością pojazdu przed szkodą a wartością po szkodzie. Strona pozwana twierdziła, że wartość samochodu marki K. przed szkodę wynosiła tylko 25 400, 00 zł (choć suma ubezpieczenia w umowie wynosiła 41 500,00 zł), zaś po szkodzie 29 600, 00 zł, czyli że uszkodzony pojazd miał większą wartość niż pojazd sprawny. Wobec powyższego niezbędnym było oszacowanie samochodu marki K. przez biegłego sądowego – rzeczoznawcy samochodowego. Biegły oszacował wartość samochodu przed szkodą na kwotę 38 300, 00 zł, zaś po szkodzie zgodził się z szacunkiem strony pozwanej na kwotę 29 600, 00 zł. Zatem wartość samochodu po szkodzie zmniejszyła się o 8 700, 00 zł tj o 22, 71 %.

Mając powyższe na uwadze, koszty naprawy samochodu marki K. wyliczony przez biegłego na kwotę 12 568, 94 zł odniesiony do wartości tego samochodu sprzed szkody wyliczonej na kwotę 38 300, 00 zł, wynosi 32, 81 %. Zatem przedmiotowa szkoda nie może być rozliczona jako tzw. szkoda całkowita.

Należy także podkreślić, że zgodnie z art. 322 kpc, jeżeli w sprawie o naprawienie szkody ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, sąd może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swojej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy.

Reasumując, skoro powód cofnął pozew co do kwoty 6 127, 06 zł, zrzekając się roszczenia, na zasadzie art. 355 § 1 kpc Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie.

Skoro biegły sądowy – rzeczoznawca samochodowy ustalił koszty naprawy samochodu marki K. na kwotę 12 568, 94 zł, biorąc pod uwagę postanowienia OWU, a koszt te nie przewyższał 70% wartości samochodu przed szkodą, Sąd zasądził od strony pozwanej tytułem odszkodowania wymienioną kwotę.

Odsetki ustawowe za opóźnienie w zapłacie Sąd zasądził na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc od dnia 23 marca 2016 r. Zgodnie z OWU Autocasco strona pozwana winna wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o szkodzie. Wypadek ubezpieczeniowy miał miejsce w dniu 3 marca 2016 r, a decyzja o odmowie wypłaty odszkodowania została wydana dnia 17 marca 2016 r. Zatem odsetki ustawowe z opóźnienie należały się już od dnia 18 marca 2016 r, ale powód żądał tych odsetki od dnia 23 marca 2016 r i tak też Sąd je zasądził.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w sentencji.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 100 kpc.

Powód wygrał proces w 68% i został zwolniony od kosztów sądowych.

Wobec powyższego Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda tylko wynagrodzenie pełnomocnika liczone według ½ stawki minimalnej powiększonej o podatek VAT, tj. 2 952, 00 zł.

Nadto Sąd nakazał pobrać od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa tut. Sądu następujące kwoty:

- 629, 00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu (5% z kwoty 12 569,00 zł),

- 500, 00 zł tytułem wynagrodzenie biegłego (68% z kwoty 734, 32 zł).

Sąd zniósł koszty procesu między stronami i odstąpiło od obciążania powoda nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

SSR Agata Gawłowska-Sobusiak