Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzesku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Agata Gawłowska-Sobusiak
Protokolant:	stażysta Wioletta Golonka

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2017 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ulicy (...) w B.

przeciwko nieznanemu z miejsca pobytu D. L. reprezentowanemu przez kuratora procesowego adw. J. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. L. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ulicy (...)
w B. kwotę 3 610,57 zł (trzy tysiące sześćset dziesięć złotych 57/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 marca 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 kwietnia 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 maja 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 czerwca 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 lipca 2016 r.,

- od kwoty 63,16 zł od dnia 11 sierpnia 2016 r.,

- od kwoty 372,07 zł od dnia 11 września 2016 r.,

- od kwoty 244,88 zł od dnia 11 października 2016 r.,

- od kwoty 383,18 zł od dnia 11 listopada 2016 r.,

- od kwoty 383,18 zł od dnia 11 grudnia 2016 r.,

wszystko do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego D. L. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ulicy (...)
w B. kwotę 1 224,00 zł (jeden tysiąc dwieście dwadzieścia cztery złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  przyznaje kuratorowi procesowemu nieznanego z miejsca pobytu pozwanego adw. J. P. wynagrodzenie w kwocie 1 107,00 zł (jeden tysiąc sto siedem złotych 00/100) – płatne z zaliczki uiszczonej przez stronę powodową.

Sędzia

SSR Agata Gawłowska-Sobusiak

Sygn. akt I C 114/17

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 5 września 2017r.

Powód Wspólnota Mieszkaniowa (...) przy ulicy (...) w B. domagał się zasądzenia od nieznanego z miejsca pobytu pozwanego D. L. reprezentowanego przez kuratora procesowego adw. J. P. kwoty 3 610,57 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 marca 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 kwietnia 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 maja 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 czerwca 2016 r.,

- od kwoty 432,82 zł od dnia 11 lipca 2016 r.,

- od kwoty 63,16 zł od dnia 11 sierpnia 2016 r.,

- od kwoty 372,07 zł od dnia 11 września 2016 r.,

- od kwoty 244,88 zł od dnia 11 października 2016 r.,

- od kwoty 383,18 zł od dnia 11 listopada 2016 r.,

- od kwoty 383,18 zł od dnia 11 grudnia 2016 r..

Nadto powód wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że pozwany jest właścicielem wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w B., dla którego Sąd Rejonowy w Brzesku prowadzi KW nr (...). Pozwany nie uregulował zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną związanych z używaniem lokalu mieszkalnego oraz innych opłat związanych z używaniem lokalu mieszkalnego za okres od marca 2016r. do grudnia 2016r. na łączną kwotę 3 610, 57 zł. Powód wzywał pozwanego do uregulowania zaległości, ale bez rezultatu.

Kurator nieznanego z miejsca pobytu pozwanego adw. J. P. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz przyznanie wynagrodzenia

Kurator zarzucił, że pozwanemu nie zostały doręczone wezwania do zapłaty. Zarzucił także, że pozwany nie był prawidłowo informowany o zebraniach Wspólnoty, na której podejmowano wiążące uchwały dotyczące powołania Zarządu i ustalenia wysokości opłat, ta ostatnia uchwała nie została przez pozwanego podpisana.

Nadto kurator zarzucił, że powód winien ustalić dokładne miejsce pobytu pozwanego, skoro wiadomym jest, iż zamieszkuje w N., i dopiero wówczas dokonać prawidłowych wezwań do zapłaty oraz wnieść powództwo do sądu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Lokal mieszkalny nr (...) o pow. użytkowej 55,53 m ² usytuowany jest na V piętrze budynku mieszkalnego położonego przy ul. (...) w B., i stanowi odrębną własność objętą KW nr (...).

Prawo do wymienionego lokalu przysługiwało M. L. (1) – babce pozwanego. Na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz umowy sprzedaży z dnia 10 marca 2006 r, wymieniony lokal stał się przedmiotem odrębnej własności, którą nabyła M. L. (1).

Następnie, na podstawie umowy darowizny z dnia 15 grudnia 2008 r, wymieniony lokal nabył pozwany, przy czym na rzecz M. L. (1) ustanowiono nieodpłatnie dożywotnią służebność osobistą polegającą na korzystaniu przez nią z opisanego lokalu w całości.

Z własnością opisanego lokalu połączony jest udział wynoszący (...) części w częściach wspólnych budynku i urządzeniach, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz taki sam udział w prawie własności działki ewidencyjnej nr (...).

Opisany lokal obciążony jest hipoteką umowną zwykłą na rzecz Fundacji (...) oraz hipoteką przymusową na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w B..

Dowód:

- wydruk ze strony internetowej księgi wieczystej (...) k. 7-15.

Zgodnie z umową o zarządzenie z dnia 2 maja 2007 r, Zarząd powoda ( w osobach: M. Z., B. Z., M. L. (2), następnie M. Z., W. C. ) zlecił sprawowanie czynności zarządu budynkiem mieszkalnym przy ul. (...) Miejskiemu Zakładowi Gospodarki Mieszkaniowej spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. ( rep. przez Prezesa F. M. ).

Zgodnie z zawartą umową właściciele lokali zobowiązali się do pokrywania kosztów zarządzania poprzez uiszczanie zaliczek do 10-dnia każdego miesiąca w wysokości wynikającej z umowy, regulaminu i uchwał. W skład zaliczki wchodziły: opłata za koszty utrzymania nieruchomości wspólnej ( wówczas 0,74zł/m ² lokalu/mies.), zaliczka na remont ( wówczas 0,50 zł/m ² lokalu/mies.), opłata za centralne ogrzewanie ( zgodnie z regulaminem), opłata za wodę ( zgodnie z regulaminem), opłata za odprowadzanie i wywóz ścieków ( zgodnie z umową), opłata za odpady komunalne ( zgodnie z umową), opłata za energię elektryczną ( zgodnie z umową) oraz opłata za telewizję kablową ( wówczas 3,20zł/lokal). Nadto właściciele lokali zobowiązali się do uiszczania wynagrodzenia zarządcy za spełnianie obowiązków związanych z obsługą administracyjną i techniczną ( 0,90zł/m ² lokalu/mies.). Zmiana wysokości wynagrodzenia była możliwa w formie uchwały wspólnoty mieszkaniowej, natomiast zmiana opłat za koszty utrzymania nieruchomości wspólnej i na remonty w drodze zatwierdzonego przez właścicieli w drodze uchwały planu rocznego. O podwyższeniu cen dostaw za usługi obejmujące wszystkie media zarządca zobowiązał się informować właścicieli lokali poprzez umieszczenie ogłoszeń na klatkach schodowych.

Uchwałą z dnia 17 marca 2011 r dokonano zmiany Zarządu oraz zatwierdzono plan gospodarczy za 2011r. Pismo informujące o podjętych uchwałach pozwany odebrał osobiście.

Dowód:

- umowa o zarządzanie z dnia 02.05.2007r. wraz z aneksem z dnia 17.03.2011r.k. 16-20;

- uchwała nr 03/2011 z dnia 17.03.2011r. k. 21;

- pismo zarządcy nieruchomości nr (...).(...) z dnia 28.04.2011r. k. 70.

Uchwałą z dnia 15 kwietnia 2014r. właściciele lokali w nieruchomości przy ul. (...) w B. zatwierdzili ( podczas zebrania sprawozdawczego oraz w drodze indywidualnego zbierania głosów) plan gospodarczy dla wspólnoty na 2014r. oraz ustalili, że na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2014r. stawka miesięcznej zaliczki na eksploatację będzie wynosić 1,95 zł/m ², w tym ryczałtowe wynagrodzenie zarządcy 0,90 zł/m ² i zaliczka na remonty 1,00 zł/m ². Pozwany głosował za przyjęciem uchwały i złożył swój podpis pod uchwałą. Pismo informujące o podjętej uchwale pozwany odebrał osobiście.

Dowód:

- uchwała nr 01/2014 właścicieli lokali w nieruchomości (...) w B. z 15.04.2014r wraz z załącznikiem k. 57-60,

- tabela wyników głosowania w sprawie uchwały nr 01/2014 k. 61-62;

- pismo zarządcy nieruchomości nr (...).(...) z dnia 15.04.2014r. k.63- 64.

W 2005 r nie zostały podjęte uchwały dotyczące zatwierdzenia planu gospodarczego na rok 2015 oraz zatwierdzenia zaliczek miesięcznych. Z związku z powyższym w 2015 r obowiązywały stawki zaliczek miesięcznych w wysokości ustalonej uchwałą z 2014r. O powyższym zarządca nieruchomości poinformował pozwanego pismem z dnia 9 kwietnia 2015r. Pismo to zostało pozostawione w skrzynce pocztowej pozwanego.

Dowód:

- pismo zarządcy nieruchomości nr (...).(...) z dnia 09.04.2015r. k. 65.

Także w 2006 r nie zostały podjęte uchwały dotyczące zatwierdzenia planu gospodarczego na 2016r. oraz zatwierdzenia zaliczek miesięcznych wobec czego, w tym zakresie w mocy pozostała uchwała z 2014r. O zebraniu pozwany został powiadomiony listem poleconym. Pozwany nie uczestniczył w zebraniu, a pismo informujące o powyższych ustaleniach zostało pozwanemu wysłane pocztą.

Dowód:

- pismo z dnia 10.02.2016r. dotyczące zebrania k. 71;

- lista obecności k. 73;

- pismo zarządcy nieruchomości nr (...).(...) z dnia 12.04.2016r. k. 66-68.

Na dzień 31 stycznia 2017r. zadłużenie pozwanego względem powoda za okres od marca 2016r. do grudnia 2016r. wynosiło 3 610,57 zł. Kwota stanowiła zaległość z tytułu zaliczki eksploatacyjnej, zaliczki na remonty oraz opłaty za media (co., energia elektryczna, telewizja kablowa) oraz opłaty śmieciowej.

Powód jako Zarządca nieruchomości pismami z dnia 4 listopada 2016r. oraz z dnia 3 stycznia 2017r. – wysłanymi listami poleconymi – wzywał pozwanego do uregulowania zadłużenia, jednak bezskutecznie.

Dowód:

- tabela zadłużenia nr (...).II. (...) za okres III-XII 2016r. k. 24;

- wezwania do zapłaty z dnia 04.11.2016r. oraz z dnia 03.01.2017r. wraz z potwierdzeniami nadania i zwrotu k. 25-26.

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie wyżej wymienionych dokumentów. Dokumenty te nie zostały zakwestionowane przez strony, dlatego były miarodajne dla ustaleń Sądu.

Należy podkreślić, że umowa o zarząd z dnia 2 maja 2007 r została zawarta w okresie, kiedy pozwany nie był jeszcze właścicielem lokalu przy ul. (...). Zatem przystąpił do tej umowy w 2008 r, kiedy nabył wymieniony lokal w drodze darowizny. Z kolei uchwała z dnia 15 kwietnia 2014 r dotycząca zmiany wysokości zaliczek – obowiązujących jeszcze w roku 2015 i 2016 r – została podjęta przy udziale pozwanego. Sąd nie podzielił sugestii kuratora pozwanego, wątpliwości co do autentyczności podpisu pozwanego.

Sąd zważył co następuje:

Na wstępie należy odnieść się do zarzutu kuratora reprezentującego nieznanego z miejsca pobytu pozwanego dotyczącego zaniechania dokładnego ustalenia miejsca pobytu pozwanego.

W przedmiotowej sprawie kurator zarzucił, że powód winien przed wytoczeniem powództwa ustalić aktualne miejsce pobytu pozwanego celem prawidłowego doręczenia przedsądowych wezwań do zapłaty, a następnie pozwu.

Powyższy zarzut jest niezrozumiały, bowiem brak przepisów, które nakładają taki obowiązek na stronę przed wytoczeniem powództwa. Powód przed wniesieniem pozwu nie wiedział, że pozwany zamieszkuje w N. i jako miejsce zamieszkania pozwanego wskazał B., ul. (...). Dopiero po weryfikacji danych pozwanego w systemie PESEL-SAD okazało się, że pozwany zamieszkuje w N., ale nie znany jest dokładny adres. Powód w piśmie z dnia 12 kwietnia 2017r. podniósł, że nie jest w stanie ustalić aktualnego adresu zamieszkania pozwanego.

Wobec powyższego, zasadnym było ustanowienie dla pozwanego kuratora procesowego.

W orzecznictwie wskazuje się, że „kurator procesowy” ustanowiony na podstawie art. 143–144 kpc w praktyce posiada znacznie rozszerzony zakres – ograniczony co prawda wyłącznie do konkretnego postępowania – zbliżony do art. 184 kro, z wyłączeniem czynności procesowych wywierających skutki prawnomaterialne (np. zawarcie ugody). Zgodnie z tym poglądem podstawowym zadaniem kuratora osoby nieobecnej będzie podejmowanie poszukiwań tej osoby, w celu ustalenia jej miejsca pobytu i poinformowania jej o stanie jej spraw (pod. WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 20 listopada 2012 r. w sprawie (...) SA/Gl (...); Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 18 kwietnia 2000 r. w sprawie III CKN 270/00). Zatem to kurator procesowy obowiązany jest do podjęcia działań mający na celu „odnalezienie” pozwanego.

Kurator ustanowiony w przedmiotowej sprawie podjął czynności celem obrony praw pozwanego, a to: złożył odpowiedź na pozew zawierającą stanowisko wobec twierdzeń pozwu, a na rozprawie w dniu 5 września 2017r. (k. 76 akt sprawy) wyjaśnił, że podjął próbę ustalenia miejsca pobytu pozwanego za pośrednictwem Internetu, jednak bezskutecznie ponieważ dostępne informacje są nieaktualne. To nie powód, czy Sąd ma poszukiwać nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, ale właśnie kurator procesowy ustanowiony dla tego pozwanego.

Przechodząc zaś do dalszych kwestii, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie bezsporne było to, że pozwany jest właścicielem lokalu mieszkalnego w budynku przy ulicy (...). Nie ulega również wątpliwości, że pozwany od marca 2016r. zaprzestał regulować należności związany z tym lokalem, w związku z czym powstało zadłużenie.

Kurator zarzucił, że pozwany nie był prawidłowo informowany o zebraniach Wspólnoty, na których podejmowano wiążące uchwały dotyczące powołania Zarządu i ustalenia wysokości opłat, a nadto brak podpisu pozwanego pod tymi uchwałami.

Zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r (tj. Dz. U. z 2015 r Nr 1892) właściciel lokalu, będący członkiem wspólnoty jest zobowiązany do uiszczania opłat związanych z używaniem lokalu. W myśl 13 ust. 1 cyt. ustawy właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu i jest obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, o czym stanowi art. 15 ust. 1 cyt. ustawy. Zgodnie z art. 14 cyt. ustawy na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, ubezpieczenie, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy oraz wydatki na utrzymanie porządku i czystości. Ustawodawca przyjął więc, że na opisane wyżej koszty każdy z członków wspólnoty mieszkaniowej jest obowiązany wpłacać zaliczki w wysokości ustalonej przez wspólnotę mieszkaniową, aby w ten sposób umożliwić tej wspólnocie gromadzenie środków na ich pokrycie. Podkreślić jednak należy, że zawarte w art. 14 cyt. ustawy koszty wymienione zostały jedynie przykładowo. Do obowiązków właścicieli lokali należy bowiem, zgodnie z art. 12 ust. 2 cyt., ponoszenie wszelkich wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Zatem do kosztów zarządu nieruchomością wspólną zaliczane będą także wydatki na inne cele, które nie zostały wymienione w art. 14 cyt. ustawy, jeśli są one związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.

W przedmiotowej sprawie zarząd nad nieruchomością wspólną został powierzony przez powoda Miejskiemu Zakładowi Gospodarki Mieszkaniowej sp. z o.o. w B.. Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy o sprawowanie zarządu z dnia 02 maja 2007r. zarządca zobowiązał się w szczególności do dokonywania bieżącej konserwacji, napraw i remontów nieruchomości wspólnej oraz do zawierania umów o świadczenie usług zapewniających wspólnocie mieszkaniowej dostawy wody, odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości stałych oraz dostawy energii elektrycznej. Za wykonywanie wymienionych oraz innych jeszcze obowiązków właściciele w umowie zobowiązali się płacić na rzecz zarządcy wynagrodzenie w wysokości 0,90 zł/m ² miesięcznie. Ponadto na pokrycie kosztów zarządzania właściciele zobowiązali się do uiszczania miesięcznych zaliczek, w skład których wchodzą:

- opłata za koszty utrzymania nieruchomości wspólnej;

- zaliczka na remont;

- opłata za dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków;

- opłata za wywóz odpadów komunalnych;

- opłata za energię elektryczną;

- opłata za telewizję kablową.

Jak wynika z powyższego, żądanie zapłaty kwoty dochodzonej pozwem znajduje uzasadnienie nie tylko w przywołanej ustawie o własności lokali, ale również w umowie o zarządzanie nieruchomością wspólną z dnia 2 maja 2007r.

W dniu 15 kwietnia 2014r. właściciele lokali w budynku mieszkalnym przy ul. (...) podjęli uchwałę w sprawie zatwierdzenia planu gospodarczego dla wspólnoty na 2014r. oraz ustalili, iż na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2014r. będzie pobierana zaliczka miesięczna w kwocie 2,95 zł/m ², z czego zaliczka na eksploatację będzie wynosiła 1,95 zł/m ², w tym 0,90 zł/m ² tytułem wynagrodzenia dla zarządcy, a zaliczka na remonty 1,00 zł/m ². Zatem uchwała przewidywała podwyższenie kosztów zarządu. Co najistotniejsze, uchwała została podpisana przez pozwanego. Pozwany odebrał także pismo z dnia 15 kwietnia 2014r informujące o podjętych uchwałach. Powyższe stawki miesięcznych zaliczek obowiązywały w latach 2015 i 2016, albowiem nie podjęto nowych uchwał w kolejnych latach.

Należy zauważyć, że wprawdzie podpis pozwanego nie pojawia się pod późniejszymi pismami informującymi o podjętych w latach 2015- 2016 uchwałach, ale w zakresie kosztów eksploatacyjnych obowiązywały w tym czasie poprzednio uchwalone stawki miesięczne. Należy także zaznaczyć, że nie przedstawiono dowodu, aby pozwany miał skorzystać z uprawnienia do zaskarżenia przywołanej uchwały z 2014 r, o czym stanowi art. 25 ust 1 i ust 2 cyt. ustawy. Należy zatem uznać, że pozwany akceptował zmiany w zarządzie powoda oraz wysokość zaliczek uchwalonych w 2014 r.

Przedstawione przez powoda rozliczenia, ale również uchwały dotyczące wysokości pobieranych zaliczek i zasad dokonywania rozliczeń, potwierdzały wysokość kwoty dochodzonej pozwem. Dochodzona należność została ustalona i naliczona zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali, umową o zarząd i obowiązującą uchwałą. Pozwany był informowany i wiedział o swoich zobowiązaniach finansowych względem powoda.

W tym kontekście bez znaczenia jest fakt, iż pozwany nie otrzymał przedsądowych wezwań do zapłaty. Pozwany wie, że jest właścicielem opisanej nieruchomości i że obowiązany jest do ponoszenia zaliczek na jej utrzymanie, czego zaniechał.

W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie zostały spełnione przesłanki do zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwot wskazanych w pozwie wraz z odsetkami ustawowymi za nieterminowe uregulowanie opłat za poszczególne miesiące.

Podstawą zasądzenia odsetek za opóźnienie jest art. 481 § 1 kc. Z przepisu tego wynika, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W przedmiotowej sprawie zobowiązanie do uiszczenia opłat na rzecz powoda było zobowiązaniem terminowym, gdyż powinno być wykonane do 10-go dnia każdego miesiąca. Zatem kwoty z tego tytułu za każdy miesiąc stawały się wymagalne z upływem 10-go dnia danego miesiąca i pozwany najpóźniej do tego dnia winien regulować należności. Skoro tego nie czynili, to od dnia następującego po tym dniu winny jest uiścić odsetki za czas opóźnienia.

W tym stanie rzeczy na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc, obciążając pozwanego jako przegrywającego sprawę kosztami procesu poniesionymi przez powoda. Na koszty te złożyły się: opłaty sądowa od pozwu w kwocie 100, 00 zł, opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17, 00 zł oraz zaliczka uiszczona tytułem wynagrodzenia kuratora procesowego nieznanego z miejsca pobytu pozwanego w kwocie 1 107,00 zł.

Ponadto, z zaliczki złożonej przez powoda, Sąd przyznał kuratorowi procesowemu adw. J. P. wynagrodzenie zgodnie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (tj. Dz. U. 2013 poz. 1476) w zw. z § 2 pkt 3 obowiązującego w dacie złożenia pozwu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz. 1800). Do kwoty wynagrodzenia wynikającego z przedmiotowego rozporządzenia (900, 00zł) należało doliczyć podatek VAT (23%), co łącznie daje wynagrodzenie w kwocie 1 107, 00 zł.

SSR Agata Gawłowska- Sobusiak